Hieronder vindt u 25 gedichten en quotes die u kunt gebruiken tijdens het afscheid van een crematie of begrafenis. Een gedicht bij een uitvaart of op een rouwkaart kan vaak prachtig zijn.
Vaarwel mijn liefste, mijn gids, mijn vriend,
In jou vond ik een liefde die nooit eindigt.
Jouw glimlach verlichtte de donkerste dagen,
Jouw kracht gaf mij moed om verder te gaan.
De dagen zonder jou zijn eenzaam en stil,
Maar jouw geest blijft bij mij, vol warmte en wil.
Jij was mijn baken, mijn veilige haven,
Nu blijf ik achter met jouw liefde als mijn laken.
De herinneringen aan jou zijn als sterren in de nacht,
Ze geven me hoop en brengen me kracht.
Vaarwel mijn liefste, tot we elkaar weerzien,
In een wereld zonder pijn, zonder verdriet misschien.
Je vond de rust die je zocht, in een eeuwige slaap,
Je handen gevouwen, je hart vol berusting.
De tijd staat stil, maar jouw herinnering leeft voort,
In onze harten, in elke ademtocht.
We missen je aanwezigheid, je lach, je stem,
De warmte van je handen, je wijze raad.
Maar we vinden troost in de gedachten,
Dat je nu rust, bevrijd van pijn en zorgen.
De bloemen bloeien nog steeds, net zoals jouw liefde,
Hun geur herinnert ons aan jouw zorg en toewijding.
In de stilte van de nacht fluistert jouw stem,
Een zachte melodie van liefde en vrede.
Je leefde een leven vol liefde en zorg,
Met een hart dat altijd klaar stond om te geven.
Je ogen straalden vreugde, je handen gaven troost,
Nu ben je weg, maar jouw liefde blijft bij ons.
We herinneren de momenten van geluk en vreugde,
De dagen van zonneschijn en de nachten vol sterren.
Jij was onze rots, ons toevluchtsoord,
Nu vinden we kracht in jouw nalatenschap.
In de zachte bries voelen we jouw aanwezigheid,
In de warme zonnestralen jouw liefdevolle aanraking.
Je leven was een lied van liefde en hoop,
Een melodie die nooit zal vervagen.
We staan hier vandaag, in liefdevolle herinnering,
Om afscheid te nemen, maar niet om te vergeten.
Jouw geest leeft voort in ons, in elke lach en traan,
In elke stap die we zetten, in elke nieuwe dag.
Je gaf ons zoveel, zonder iets terug te vragen,
Jouw liefde was onvoorwaardelijk, jouw hart groot.
Nu ben je weg, maar jouw geest blijft ons leiden,
Door de donkere nachten, naar de dageraad.
We zullen je missen, elke dag een beetje meer,
Maar jouw herinnering geeft ons kracht en moed.
In liefdevolle herinnering, blijven we verbonden,
Tot we elkaar weer ontmoeten, op een dag.
Je bent nu op je laatste reis, naar een land van vrede,
Een plek zonder pijn, zonder verdriet.
We blijven achter met een leegte in ons hart,
Maar jouw herinnering vult die ruimte met liefde.
Je gaf ons zoveel, met een glimlach en een lach,
Je ogen straalden warmte, je handen gaven troost.
Nu ben je weg, maar jouw nalatenschap blijft,
Een bron van kracht, van liefde en hoop.
We wensen je een vreedzame reis, vol licht en vreugde,
En wij vinden troost in de wetenschap,
Dat je nu rust, in een eeuwige slaap,
Omgeven door liefde, vrij van alle pijn.
Je liefde was een constante, een bron van troost en kracht,
In jouw ogen vond ik altijd begrip en zachtheid.
Nu ben je weg, maar die liefde blijft,
Een onuitwisbare stempel op mijn hart.
De dagen zonder jou zijn moeilijk te dragen,
Maar in mijn herinneringen leef je voort.
Jij was mijn anker, mijn steun in het leven,
Nu ben je mijn gids, mijn eeuwige ster.
Liefde zonder einde, dat is wat je gaf,
Een licht in de duisternis, een kompas in de storm.
Ik koester de momenten, de lach, de tranen,
En ik weet dat jouw liefde mij altijd zal omarmen.
Je nalatenschap is niet in goud of zilver,
Maar in de liefde die je gaf, de lessen die je leerde.
Jouw wijsheid, jouw geduld, je onwrikbare geloof,
Zijn de schatten die ik draag, diep in mijn hart.
Je leerde me om sterk te zijn, om nooit op te geven,
Om altijd met liefde en respect te leven.
Nu ben je weg, maar jouw stem blijft mij leiden,
In elke beslissing, in elke nieuwe dag.
Ik mis je meer dan woorden kunnen zeggen,
Maar ik weet dat jouw geest bij mij blijft.
Een vader’s erfenis, een liefde zonder einde,
Dat is wat jij mij hebt gegeven, en dat zal nooit verdwijnen.
De laatste omhelzing, zo warm en teder,
Blijft een herinnering die ik koester.
Jouw armen om me heen, vol liefde en kracht,
Zijn nu een stille troost in de eenzame nacht.
Je gaf me zoveel, met een lach en een traan,
Jouw liefde was mijn toevlucht, jouw hart mijn thuis.
Nu ben je weg, maar die laatste omhelzing,
Blijft voor altijd in mijn hart gegrift.
De dagen zonder jou zijn eenzaam en lang,
Maar jouw liefde blijft mijn gids.
In de stilte van de nacht, voel ik jouw omarming,
Een zachte, eeuwige aanwezigheid.
Je wijsheid was als een vuurtoren, in de stormachtige zee,
Jouw woorden gaven richting, jouw daden inspirerend.
Nu ben je weg, maar jouw lessen blijven bij mij,
Een kompas in de duisternis, een gids in moeilijke tijden.
Je leerde me om sterk te zijn, om rechtvaardig te leven,
Om altijd met integriteit en liefde te handelen.
Nu ben je weg, maar jouw wijsheid blijft mij leiden,
In elke beslissing, in elke nieuwe dag.
Ik mis je stem, je raad, je aanwezigheid,
Maar ik weet dat jouw geest bij mij blijft.
Vaders wijsheid, een erfenis zonder einde,
Dat is wat jij mij hebt gegeven, en dat zal nooit verdwijnen.
Nu ben je weg, maar in mijn hart,
Is het altijd lente, met jouw liefde die bloeit.
Je gaf me zoveel, zonder iets terug te vragen,
Jouw zorg, jouw geduld, jouw onvoorwaardelijke liefde.
De dagen zonder jou zijn moeilijk te dragen,
Maar in mijn herinneringen leef je voort.
Je was mijn anker, mijn steun in het leven,
Nu ben je mijn gids, mijn eeuwige ster.
Moeder’s lente, een liefde zonder einde,
Dat is wat je me gaf, en dat zal nooit verdwijnen.
Ik koester de momenten, de lach, de tranen,
En ik weet dat jouw liefde mij altijd zal omarmen.
Rust zacht, mijn liefste, in een eeuwige slaap,
Jouw handen gevouwen, jouw hart vol berusting.
De tijd staat stil, maar jouw herinnering leeft voort,
In onze harten, in elke ademtocht.
We missen je aanwezigheid, je lach, je stem,
De warmte van je handen, je wijze raad.
Maar we vinden troost in de gedachten,
Dat je nu rust, bevrijd van pijn en zorgen.
De bloemen bloeien nog steeds, net zoals jouw liefde,
Hun geur herinnert ons aan jouw zorg en toewijding.
In de stilte van de nacht fluistert jouw stem,
Een zachte melodie van liefde en vrede.
Je vond de vrede die je zocht, in een eeuwige rust,
Jouw ogen gesloten, je hart vol berusting.
De dagen zonder jou zijn moeilijk te dragen,
Maar jouw herinnering blijft ons troosten.
Je gaf ons zoveel, met een glimlach en een lach,
Je ogen straalden warmte, je handen gaven troost.
Nu ben je weg, maar jouw nalatenschap blijft,
Een bron van kracht, van liefde en hoop.
We wensen je een vreedzame reis, vol licht en vreugde,
En wij vinden troost in de wetenschap,
Dat je nu rust, in een eeuwige slaap,
Omgeven door liefde, vrij van alle pijn.
Vandaag vieren we jouw leven, vol liefde en vreugde,
Een leven dat ons allemaal heeft geraakt.
Je gaf ons zoveel, zonder iets terug te vragen,
Jouw liefde, jouw zorg, jouw wijsheid.
Nu ben je weg, maar jouw geest leeft voort,
In elke lach, in elke traan, in elke herinnering.
Je was ons baken, ons toevluchtsoord,
Nu vinden we kracht in jouw nalatenschap.
In de zachte bries voelen we jouw aanwezigheid,
In de warme zonnestralen jouw liefdevolle aanraking.
Je leven was een lied van liefde en hoop,
Een melodie die nooit zal vervagen.
Je stem, zo sterk en vertrouwd,
Weerkaatst nog steeds in mijn gedachten.
Je leerde me om sterk te zijn, om nooit op te geven,
Om altijd met liefde en respect te leven.
Nu ben je weg, maar jouw woorden blijven bij mij,
Een kompas in de duisternis, een gids in moeilijke tijden.
Je leerde me om rechtvaardig te leven,
Om altijd met integriteit en liefde te handelen.
Ik mis je stem, je raad, je aanwezigheid,
Maar ik weet dat jouw geest bij mij blijft.
Vader’s stem, een erfenis zonder einde,
Dat is wat jij mij hebt gegeven, en dat zal nooit verdwijnen.
Je liefde was een constante, een bron van troost en kracht,
In jouw ogen vond ik altijd begrip en zachtheid.
Nu ben je weg, maar die liefde blijft,
Een onuitwisbare stempel op mijn hart.
De dagen zonder jou zijn moeilijk te dragen,
Maar in mijn herinneringen leef je voort.
Jij was mijn anker, mijn steun in het leven,
Nu ben je mijn gids, mijn eeuwige ster.
Eeuwige liefde, dat is wat je gaf,
Een licht in de duisternis, een kompas in de storm.
Ik koester de momenten, de lach, de tranen,
En ik weet dat jouw liefde mij altijd zal omarmen.
Jouw handen, sterk en zorgzaam,
Voelden altijd als thuis.
Je gaf me zoveel, zonder iets terug te vragen,
Jouw zorg, jouw geduld, jouw onvoorwaardelijke liefde.
De dagen zonder jou zijn moeilijk te dragen,
Maar in mijn herinneringen leef je voort.
Je was mijn anker, mijn steun in het leven,
Nu ben je mijn gids, mijn eeuwige ster.
Je handen, een liefde zonder einde,
Dat is wat je me gaf, en dat zal nooit verdwijnen.
Ik koester de momenten, de lach, de tranen,
En ik weet dat jouw liefde mij altijd zal omarmen.
De tijden samen, vol vreugde en lachen,
Zijn nu herinneringen die ik koester.
Je gaf me zoveel, zonder iets terug te vragen,
Jouw liefde, jouw zorg, jouw wijsheid.
Nu ben je weg, maar jouw geest leeft voort,
In elke lach, in elke traan, in elke herinnering.
Je was ons baken, ons toevluchtsoord,
Nu vinden we kracht in jouw nalatenschap.
In de zachte bries voelen we jouw aanwezigheid,
In de warme zonnestralen jouw liefdevolle aanraking.
Je leven was een lied van liefde en hoop,
Een melodie die nooit zal vervagen.
De laatste omhelzing, zo warm en teder,
Blijft een herinnering die ik koester.
Jouw armen om me heen, vol liefde en kracht,
Zijn nu een stille troost in de eenzame nacht.
Je gaf me zoveel, met een lach en een traan,
Jouw liefde was mijn toevlucht, jouw hart mijn thuis.
Nu ben je weg, maar die laatste omhelzing,
Blijft voor altijd in mijn hart gegrift.
De dagen zonder jou zijn eenzaam en lang,
Maar jouw liefde blijft mijn gids.
In de stilte van de nacht, voel ik jouw omarming,
Een zachte, eeuwige aanwezigheid.
Je nalatenschap is niet in goud of zilver,
Maar in de liefde die je gaf, de lessen die je leerde.
Jouw wijsheid, jouw geduld, je onwrikbare geloof,
Zijn de schatten die ik draag, diep in mijn hart.
Je leerde me om sterk te zijn, om nooit op te geven,
Om altijd met liefde en respect te leven.
Nu ben je weg, maar jouw stem blijft mij leiden,
In elke beslissing, in elke nieuwe dag.
Ik mis je meer dan woorden kunnen zeggen,
Maar ik weet dat jouw geest bij mij blijft.
Een vader’s erfenis, een liefde zonder einde,
Dat is wat jij mij hebt gegeven, en dat zal nooit verdwijnen.
Aan de eettafel staat jouw stoel leeg,
Maar jouw geest zit nog altijd bij ons.
Elke maaltijd herinnert ons,
Aan jouw lach en liefdevolle blik.
Je gaf ons zoveel, met een glimlach en een lach,
Je ogen straalden warmte, je handen gaven troost.
Nu ben je weg, maar jouw nalatenschap blijft,
Een bron van kracht, van liefde en hoop.
We missen je aanwezigheid, je stem, je lach,
Maar we vinden troost in de gedachten,
Dat je nu rust, bevrijd van pijn en zorgen,
En in onze harten blijft jouw liefde leven.
Je woorden waaiden weg in de wind,
Onbereikbaar voor onze oren.
Maar in ons hart, blijven ze weerklinken,
Een fluistering van liefde, een echo van hoop.
Je gaf ons zoveel, zonder iets terug te vragen,
Jouw zorg, jouw geduld, jouw onvoorwaardelijke liefde.
Nu ben je weg, maar jouw geest blijft bij ons,
Een bron van troost, van kracht en moed.
De dagen zonder jou zijn moeilijk te dragen,
Maar jouw herinnering verlicht ons pad.
Verwaaide woorden, een nalatenschap van liefde,
Dat is wat jij ons hebt gegeven, en dat zal nooit verdwijnen.
Het knisperende vuur in de haard,
Herinnert me aan jou.
Aan de verhalen en de warmte,
Die je ons altijd gaf.
Je gaf ons zoveel, met een glimlach en een lach,
Je ogen straalden warmte, je handen gaven troost.
Nu ben je weg, maar jouw nalatenschap blijft,
Een bron van kracht, van liefde en hoop.
We missen je aanwezigheid, je stem, je lach,
Maar we vinden troost in de gedachten,
Dat je nu rust, bevrijd van pijn en zorgen,
En in onze harten blijft jouw liefde leven.
Het eenvoudige geluk dat je gaf,
In de kleinste dingen.
Nu ben je weg, maar die vreugde,
Blijft stralen in mijn herinnering.
Je gaf ons zoveel, zonder iets terug te vragen,
Jouw zorg, jouw geduld, jouw onvoorwaardelijke liefde.
Nu ben je weg, maar jouw geest blijft bij ons,
Een bron van troost, van kracht en moed.
De dagen zonder jou zijn moeilijk te dragen,
Maar jouw herinnering verlicht ons pad.
Vaders geluk, een nalatenschap van liefde,
Dat is wat jij ons hebt gegeven, en dat zal nooit verdwijnen.
De lange wandelingen met jou,
Door parken en velden.
Nu wandel ik alleen, maar jouw voetstappen,
Zijn altijd naast mij.
Je gaf ons zoveel, zonder iets terug te vragen,
Jouw zorg, jouw geduld, jouw onvoorwaardelijke liefde.
Nu ben je weg, maar jouw geest blijft bij ons,
Een bron van troost, van kracht en moed.
De dagen zonder jou zijn moeilijk te dragen,
Maar jouw herinnering verlicht ons pad.
Lange wandelingen, een nalatenschap van liefde,
Dat is wat jij ons hebt gegeven, en dat zal nooit verdwijnen.
De warme dekens die je voor me maakte,
Met zoveel liefde geweven. Nu ben je weg, maar die warmte,
Blijft me omarmen.
Je gaf ons zoveel, zonder iets terug te vragen,
Jouw zorg, jouw geduld, jouw onvoorwaardelijke liefde.
Nu ben je weg, maar jouw geest blijft bij ons,
Een bron van troost, van kracht en moed.
De dagen zonder jou zijn moeilijk te dragen,
Maar jouw herinnering verlicht ons pad.
Warme dekens, een nalatenschap van liefde,
Dat is wat jij ons hebt gegeven, en dat zal nooit verdwijnen.
Â
We hopen dat bovenstaande gedichten en quotes u hebben kunnen helpen bij het vinden van een gedicht voor tijdens de uitvaart.
“Een uitvaart kan duizenden euro’s goedkoper voor dezelfde kwaliteit. Ik help u op afstand met het regelen van de uitvaart. “
U bereikt ons via onderstaand telefoonnummer of mailadres. Wij zijn 24 uur per dag telefonisch bereikbaar, ook in het weekend.
Uitvaartland
De Friese Poort 106
1823 BT Alkmaar
KVK: 70310629
Algemene voorwaarden | Privacyverklaring | Cookieverklaring | Cookievoorkeuren aanpassen |Â Disclaimer | Beoordeling door klanten: 4,9 / 5 | 23 reviews
